INFO Luik 4 #decemberglutenvrij: Dinnertalk

afbeelding via Google

Favoriete film forever. Extra cadeautje onder de kerstboom als u bovenstaande scene herkent. U HERKENT? MOOI, high five. Kent u ook die adventskalenders waar u vanaf 1 december tot en met kerstavond elke dag een luikje open maakt met een afbeelding of chocolaatje achter? Een soort aftelkalender tot kerst. Wij, glutenvrije bloggers, verzorgen een glutenvrije adventskalender. We stoppen daarbij niet eens op Kerstmis, maar schrijven vlotjes tot het nieuwe jaar! Elke dag in december verschijnt er één blog van één van ons. Als een soort estafette volgen we elkaar dagelijks soepel op. Afin, dat was de bedoeling, tot vandaag ineens al heel ver voorbij was en ik nog steeds niets gepost had - 't is allemaal bewust omdat ik wou dat u eerst een kerstfilm keek hoor. Ja.


Ik neem het over van glutenvrijgenieten en onderaan deze blog kan u vinden bij wie u morgen een vrolijk schrijfsel kan lezen. Ik palaver vandaag over de feestdis. Kent u dat woord? Ik kende dat niet. But I like it. Oldschoolcool. Yeahyeahswagnzo. Maar laat ik voor de nieuwelingen eerst mezelf even voorstellen: ik ben Julie, 24 (magosh) jaar oud en ik werk voor allergenenvrije groothandel Wheatless & More. Ik word sentimenteel van glutenvrije lekkernijen, en horendol van mensen die glutenvrij eten een hype vinden of die denken dat ik dat doe om meer energie te hebben, "me één te voelen met mijn chakra" of whathaveyou of nog op vlotte manier tientallen kilo's te verliezen (NJET, was dat maar waar zegt). Mijn hart is groot, mijn eetlust zo mogelijk nog groter. Maar genoeg gezeverd - tijd om het nieuwe luikje te openen.





door Bakers & Fakers

Het cateren van friends & family is dezer dagen geen sinecure en de tijden van turkey for all zijn definitief voltooid verleden tijd. Want eet Sarah nu wel nog vlees? En Truus, had die niet zo iets met tomaten? En dat lief van Thomas - wat doet die, paleo ofzoiets? En god, kleine Simon, die verdroeg geen koemelk zeker. Zit er koemelk in mijn saus? En dan Hannah - die mag geen gluten, waarin zit dat? Is dat alleen maar brood? Mag die de puree wel eten? Als uw feesttafel meer dan 10 stoelen telt, zitten daar medunk gegarandeerd mensen met een speciale voedselnood bij. Of het nu iemand is die eeuwig lijnt, iemand die op onvrijwillige basis iets moet bannen, of nog iemand die bij hoog en bij laag zweert bijzonder allergisch te zijn aan schaaldieren, maar waar u stiekem heel graag toch eens een garnaal naar toe wilt schuiven - want dat ruikt naar komedie. Bref, waar men vroeger casual een platke op tafel kon toveren, komt daar nu toch meer gepeins bij kijken.

In mijn vriendenkring zit er naast mij nog één glutard, eentje met gluten- én lactoseproblematiek, eentje die sulfieten mijdt, eentje die zo nu en dan fodmapt (om het even simpel te stellen, though it's more complicated than that) om chronische migraine tegen te gaan, en zijn er meerdere vegetariërs. Als wij allemaal op het hoogtepunt van onze diëten samenkomen delen we gezellig een rijstkoek. Neen, dat is niet waar, maar het vergt wel een extra inspanning - echter, als iedereen duidelijk communiceert en speciale voeding meebrengt indien dit de situatie vergemakkelijkt hoeft dat absoluut geen moeilijkheid te zijn. Maar op dat communicatiepunt zie ik dat er tijdens de feestdagen soms nog wel iets durft mis te lopen.


Vier jaar verder is het in mijn familie relatief bekend dat gluten best niet op mijn bord terechtkomen - soms doen ze dat toch nog stiekem en aanvankelijk onopgemerkt in een kalkoenvulling of saus, maar over het algemeen hoef ik het ondertussen niet meer frequent te herhalen. Dat was in het begin niet zo, en daar draagt in feite niemand de schuld van. Stel u even uw mama, papa, partner of hond (now that would be interesting) voor voor het fornuis, ongeveer 15 minuten voor de gasten arriveren. Grote kans dat er een uur daarvoor pas een definitieve menu is vastgesteld (or is that just my family?) en dat de zen en chillax-modus ver te zoeken is. Ik heb meerdere malen intelligente mensen zien vloeken op soep (arme soep, geen geluk voor jou, arme soep) en brullen tegen de oven op een manier dat het lijkt dat deze respectievelijk maaltijd en apparatuur een eigen wil hebben in het kerstspel - terwijl u en ik weten dat soep niet kookt na een halve minuut, en een oven evenmin zo snel is voorverwarmd. Afin, om mijn punt te maken: koken voor gezelschappen brengt sowieso stress met zich mee.


En ja, een wijntje kan ontspannen, maar in lazarus toestand koken is dan ook weer geen optie - dus we houden het sobertjes. Bovendien is alert blijven bij het cateren voor mensen met digestieve en allergische probleempjes ook vrij handig wanneer u daarna wordt gevraagd de ingrediëntenlijst van de schoon gepresenteerde maaltijd op exhaustieve wijze te berde te brengen - wij zijn graag zeker, u begrijpt. Terug naar mijn punt, mijn gluten intolerantie werd altijd wel gecommuniceerd, maar misschien eerder terloops en pas herhaald wanneer het al te laat was waardoor de stress zijn summum opnieuw bereikte, en vaak waren ook de verborgen gluten een probleem (eten van een bereiding en vijftien minuten later horen "paneermeel, kan dat kwaad?" is subliem qua sensatie, I tell ya). Maar tijd heelt blijkbaar niet alleen uw kwetsuren, het zorgt er ook voor dat familie nu ook op het label staat te turen.


U heeft ongetwijfeld genoten van dit veel te laattijdig schrijfsel (ahem), maar om het toch nog de moeite waard te maken, sluit ik gaarne af met drie gouden tips voor een geslaagde kerstperiode. Eén, reservevoeding is key - hanger is een officieel aangetoond fenomeen en er is niets zo nefast voor de feestvreugde als een knarsetandende mopperende glutard. Het enige dat mag knarsen is het haardvuur en die moppen verzorgt uw nonkel wel. Neem dus altijd een reserve-item mee, heeft u het niet nodig omdat uw familie zo fantastisch is als de mijne, neemt u het daarna vlotjes mee terug naar huis en consumeert u het wanneer u ooit nog honger heeft (2017?18?). Numéro dos, neemt en eet hiervan gij allen moet niet gedaan worden in geval van twijfel (och, echt, Julie?) en als u het lief tanteke in de keuken niet wilt belasten met uw Sherlockiaanse ondervragingen (mijn probleem vroeger), kan u altijd uw bord doorschuiven naar een hongerig familielid en uw reservekit aanslaan (cf. punt 1). En als er toch iets verkeerd uw systeem binnensluipt, 't is de tijd van vergeven en vergeten - en ieder huisje heeft zijn potje. Hoera for that. And lastly, numbah three, wees eerlijk over uw intoleranties en allergieën naar uw familie toe, als u iets liever niet eet is het niet de bedoeling dat de keuken voor dit ingrediënt hermetisch ontsmet wordt en als u op uw lijn wilt letten zijn daar 364 andere dagen voor, en, vooral, informeer de kookploeg van dienst tijdig hierover - het is nu 4 december, exact 20 dagen voor kerstavond. Ik stel voor dat u wat telefoontjes doet.


Voor morgen verwijs ik u graag door naar kookdewereldrond. Prettige feestdagen!

Reacties