INFO Het ligt gevoelig
Op 27 augustus werden de resultaten van een gerandomiseerde klinische studie online geplaatst aangaande hoe mensen met glutensensitiviteit reageren op de inname van gluten. Zij kwamen in hun studie bij 35 mensen met niet coeliakie-gerelateerde glutensenstiviteit (waarvan 31 vrouwen) tot de toch wel frappante vaststelling dat slechts een minderheid effectief na het innemen van glutenrijke bloem symptomen zoals indigestie, diarree, reflux, pijn en constipatie ondervond, waar 49% op die manier reageerde op glutenvrije bloem. Omdat gluten nu eenmaal fabulous en flatulent zijn, werd het artikel door verschillende kanalen opgepikt (iflsience, radio 1) en als u en ik even kijken naar de reacties die hierop kwamen kunnen we concluderen dat glutensensitiviteit gevoelig ligt (pun so very much intended).
Toen ik de titel 'Randomised clinical study: gluten challenge induces symptom recurrence in only a minority of patients who meet clinical criteria for non-coeliac gluten sensitivity' las, was mijn initiële reactie een beetje van HAH, ziedewel hypegeile glutenvrije kar-berijders (ik maak mijn scheldwoorden altijd eloquent en met een zekere symboliek, zo ben ik). Maar dat was zeer kort door de bocht, en ik deel dat slechts met u omdat ik eerlijk ben (en ik uw sympathie voor en totale onderwerping aan mij wil bewerkstelligen want mijn badkamervloer zou nog eens moeten gedweild worden (opnieuw die eerlijkheid (moh))). Ik wil zeker niet het bestaan van glutensensitiviteit ontkennen of iets dergelijks en ik ga de resultaten van het onderzoek niet nauwgezet overlopen, ik wil gewoon mijn persoonlijke mening in deze gevoelige zone even formuleren.
Heeft u ooit al naar een reclamespot voor een product zoals Activia gekeken? Denk even na: hoe gaat die juist? Ik durf te wedden dat als u nu de ogen sluit, u de groene buik met gele pijl dadelijk op het netvlies kan projecteren. Zijn uw ogen terug open? Oke, goed. Het basisopzet was meestal iets zoals dit: vrouwelijk personage klaagt over haar opgeblazen gevoel en occasionele indigestie - zaken waar willekeurige kijker X in een huiskamer Y waarschijnlijk niet bij denkt "wat een weird mens, ik heb zoiets echt nooit", don't you dare lie to me - waarop ze een potje yoghurt eet en alles veel smoother de gele exit pijl naar de pot weet te vinden. Ik eet zelf ook af en toe Activia, dus ik wil hier absoluut geen negatieve reclame maken - het is louter ter illustratie.
Wel, stel nu dat kijker X in huiskamer Y de bovengenoemde symptomen in een 2.0 versie ervaart, zo met veel pijn en penibele potbezoeken (onder het motto "stroomt het niet, dan stropt het"), dan lijkt het mij niet meer dan logisch dat kijker X (we maken het even een 'hem', ik ben een beetje vrouwen aan het viseren anders) met de tripple Ps naar een oorzaak zoekt. De media slaat kijker X om de oren met glutenhype dit, glutenvrij dat - and that's when it hits him. Hij. Eet. Ook. Brood. Een simpele Googlebeurt vertelt hem dat gluten kunnen leiden tot een opgeblazen gevoel, winderigheid, diarree of constipatie, onverklaarbare darmklachten en chronische vermoeidheid [bron], waarop hij als Archimedes uit zijn bad springt want HEUREKA - hij heeft het gevonden.
Er reageerde iemand online dat glutensensitiviteit zich vooral voordoet bij inname van grote hoeveelheden gluten, en dat de voorgeschreven 10 gram gedurende 10 dagen bijgevolg te weinig zou zijn - maar ik denk dat het eerder belangrijk is dat 49% van de mensen klachten ervoeren bij het eten van glutenvrije bloem, dan wel of de hoeveelheid bloem nu al dan niet voldoende was. In de studie praten ze namelijk over het feit dat de glutenvrije bloem FODMaPs bevatte, die wezens die ook allerhande kwaaltjes met zich mee kunnen brengen en waar een eliminatiedieet meer duidelijkheid over kan brengen - voor meer informatie verwijs ik u gaarne door naar een ander geniaal schrijfsel van mijn vingertoppen: 'FODMaP, wadisda?'.
Wat ik eigenlijk wil zeggen is dit: het is niet omdat de nicht van uw slager of de broer van uw zwager de oplossing voor haar of zijn problemen heeft gevonden in het links laten liggen van gluten, dat dat ook voor u de vallende appel moet zijn (Newton-verwijzingske, cozican). Ik zeg ook zeker niet dat het tussen uw oren zit en u zichzelf alles inbeeldt - I bet your farts are hard to ignore (gaat dat erover?) - maar weet gewoon dat er ook nog andere partikeltjes eten zijn die uw innerlijke stroom in de war kunnen halen. Bovendien is af en toe wat last van de darmen hebben zeker geen onomstootbare indicatie dat u uw voedingspatroon volledig overhoop dient te halen. En daarnaast kan u ook nog altijd even bekijken of u zo moe bent omdat u misschien niet zo heel veel hebt geslapen, of of u wat slechter afgaat omdat u iets gefrituurd, iets met paprika en tomaat of krieltjes hebt gegeten aan het begin van de week, of nog dat u misschien dat laatste pintje toch beter had afgeslagen - in dat geval zou ik u om te beginnen een Activia aanraden.
PS Er rest mij ook nog één warme, goedbedoelde oproep: indien u uw mening over het glutenvrij verhaal met de wereld deelt, hetgeen absoluut uw volstrekte recht is en ik immer aanmoedig, let er dan even op dat u de correcte schrijfwijze van 'intolerantie' hanteert - bedankt.
Tweet
 |
| image via Google |
Toen ik de titel 'Randomised clinical study: gluten challenge induces symptom recurrence in only a minority of patients who meet clinical criteria for non-coeliac gluten sensitivity' las, was mijn initiële reactie een beetje van HAH, ziedewel hypegeile glutenvrije kar-berijders (ik maak mijn scheldwoorden altijd eloquent en met een zekere symboliek, zo ben ik). Maar dat was zeer kort door de bocht, en ik deel dat slechts met u omdat ik eerlijk ben (en ik uw sympathie voor en totale onderwerping aan mij wil bewerkstelligen want mijn badkamervloer zou nog eens moeten gedweild worden (opnieuw die eerlijkheid (moh))). Ik wil zeker niet het bestaan van glutensensitiviteit ontkennen of iets dergelijks en ik ga de resultaten van het onderzoek niet nauwgezet overlopen, ik wil gewoon mijn persoonlijke mening in deze gevoelige zone even formuleren.
Heeft u ooit al naar een reclamespot voor een product zoals Activia gekeken? Denk even na: hoe gaat die juist? Ik durf te wedden dat als u nu de ogen sluit, u de groene buik met gele pijl dadelijk op het netvlies kan projecteren. Zijn uw ogen terug open? Oke, goed. Het basisopzet was meestal iets zoals dit: vrouwelijk personage klaagt over haar opgeblazen gevoel en occasionele indigestie - zaken waar willekeurige kijker X in een huiskamer Y waarschijnlijk niet bij denkt "wat een weird mens, ik heb zoiets echt nooit", don't you dare lie to me - waarop ze een potje yoghurt eet en alles veel smoother de gele exit pijl naar de pot weet te vinden. Ik eet zelf ook af en toe Activia, dus ik wil hier absoluut geen negatieve reclame maken - het is louter ter illustratie.
Wel, stel nu dat kijker X in huiskamer Y de bovengenoemde symptomen in een 2.0 versie ervaart, zo met veel pijn en penibele potbezoeken (onder het motto "stroomt het niet, dan stropt het"), dan lijkt het mij niet meer dan logisch dat kijker X (we maken het even een 'hem', ik ben een beetje vrouwen aan het viseren anders) met de tripple Ps naar een oorzaak zoekt. De media slaat kijker X om de oren met glutenhype dit, glutenvrij dat - and that's when it hits him. Hij. Eet. Ook. Brood. Een simpele Googlebeurt vertelt hem dat gluten kunnen leiden tot een opgeblazen gevoel, winderigheid, diarree of constipatie, onverklaarbare darmklachten en chronische vermoeidheid [bron], waarop hij als Archimedes uit zijn bad springt want HEUREKA - hij heeft het gevonden.
Er reageerde iemand online dat glutensensitiviteit zich vooral voordoet bij inname van grote hoeveelheden gluten, en dat de voorgeschreven 10 gram gedurende 10 dagen bijgevolg te weinig zou zijn - maar ik denk dat het eerder belangrijk is dat 49% van de mensen klachten ervoeren bij het eten van glutenvrije bloem, dan wel of de hoeveelheid bloem nu al dan niet voldoende was. In de studie praten ze namelijk over het feit dat de glutenvrije bloem FODMaPs bevatte, die wezens die ook allerhande kwaaltjes met zich mee kunnen brengen en waar een eliminatiedieet meer duidelijkheid over kan brengen - voor meer informatie verwijs ik u gaarne door naar een ander geniaal schrijfsel van mijn vingertoppen: 'FODMaP, wadisda?'.
Wat ik eigenlijk wil zeggen is dit: het is niet omdat de nicht van uw slager of de broer van uw zwager de oplossing voor haar of zijn problemen heeft gevonden in het links laten liggen van gluten, dat dat ook voor u de vallende appel moet zijn (Newton-verwijzingske, cozican). Ik zeg ook zeker niet dat het tussen uw oren zit en u zichzelf alles inbeeldt - I bet your farts are hard to ignore (gaat dat erover?) - maar weet gewoon dat er ook nog andere partikeltjes eten zijn die uw innerlijke stroom in de war kunnen halen. Bovendien is af en toe wat last van de darmen hebben zeker geen onomstootbare indicatie dat u uw voedingspatroon volledig overhoop dient te halen. En daarnaast kan u ook nog altijd even bekijken of u zo moe bent omdat u misschien niet zo heel veel hebt geslapen, of of u wat slechter afgaat omdat u iets gefrituurd, iets met paprika en tomaat of krieltjes hebt gegeten aan het begin van de week, of nog dat u misschien dat laatste pintje toch beter had afgeslagen - in dat geval zou ik u om te beginnen een Activia aanraden.
PS Er rest mij ook nog één warme, goedbedoelde oproep: indien u uw mening over het glutenvrij verhaal met de wereld deelt, hetgeen absoluut uw volstrekte recht is en ik immer aanmoedig, let er dan even op dat u de correcte schrijfwijze van 'intolerantie' hanteert - bedankt.
Reacties
Een reactie posten