INFO Luik 8 van #decemberglutenvrij

Zoals ik eind november had laten weten, is december voor glutards een maand van estafetteblogs en worden jullie iedere dag verblijd met een nieuwe blogpost onder de noemer #decemberglutenvrij. Gisteren werd nog eens in de verf gezet waarom december extra leuk is voor glutards en vandaag, 8 december, is het mijn beurt! Goed. Dat moet dan ongeveer de meest oninteressante intro aller tijden geweest zijn.

in een notendop
Moest u hier pardoes terechtgekomen zijn dankzij het collectief blogoffensief #decemberglutenvrij, zal ik u nog even kort een introductie geven - ik ben Julie, 23 jaar en studerende te Leuven. Ik ben deze blog beginnen schrijven na een klein praatje voor 400 man op TEDxUHasselt in maart 2014 (chill, chill, casual) en deel dus ondertussen al een kleine 10 maanden mijn hersenspinsels met het web. Ik ben een chaoot, subtiele neuroot en ook een stoomboot (neen, dat niet), heb moeite met coherentie en to the point-zijn wanneer ik praat (dat heb ik van mijn moeke, ask anyone) en ik gebruik mijn glutenintolerantie als een mooi excuus om te schrijven wat ik denk - dat mag u heel letterlijk nemen.





it's coming on Christmas
Ah, december. De VCV wintermarkt met Mongozo, Generous, Yam, Wheatless & More, de dames van Eat&Free en nog andere mensen en lekkernijen is weer achter de rug, Sinterklaas is gepasseerd en u heeft misschien zelfs al een beetje sneeuw gezien. Het is de maand waarin mutsen en wanten alomtegenwoordig zijn (en mijn haar steevast aan mijn hoofd doen kleven, bedankt statische elektriciteit), kerstbomen en straatverlichting schitteren en u melancholisch stemmen (can't be just me DO THEY KNOW IT'S CHRISTMAS TIME OH FEEEEEEEED THE WOOOOOOHOOOOOOOORLD - sorry), overal carols door de luidsprekers klinken (zelfs op blogs) en ook de maand waarin uw televisiescherm met filmklassiekers en romantische komedies naar uw oren smijt en u zo vertelt dat het a wonderful life is en verwachtingen schept omtrent schattige pursuits in luchthavens na kerstoptredens, to me you are perfects en houseswaps waarbij Jude Law (of Cameron Diaz, whatever floats your boat) ineens op uw trottoir staat. Ah, december.

Mijn charmante decembermaand staat helaas meer in het teken van paperdeadlines, examenvoorbereidingen, voedselinspectie en - met groen licht dan weliswaar - overdadige voedselinname op cosy familiefeesten (met hopelijk niet al te veel vragen over de toekomst, amiright) en meer examenvoorbereidingen. Ik gebruik deze post dan ook ineens om mijn blogjaar 2014 af te sluiten. Dit doe ik om mezelf te beschermen tegen de impuls om frequent wat met u te delen en mijn werk te verwaarlozen, maar ook om u te beschermen tegen het chagrijnig creatuur dat ik tijdens de examens al eens durf te worden (daar overigens meer over eind deze maand op Louvintage). But we'll stay in touch, hoor.

Het was een bewogen jaar met veel om dankbaar voor te zijn (nu word ik echt bijna emotioneel he, zucht, get yourself together Jules) en een jaar met veel verandering - wat er in 2015 niet zal op minderen. I'd like to thank my family and friends, my producer - neen, ik wens u ten zeerste te bedanken voor uw weloverwogen aandachtsbesteding en uw heerlijke respons, u heeft meerdere malen mijn dag een beetje beter gemaakt. Laat ik ook nog even aanhalen dat onder 'GASTON' ook u (JA U) gerust zeer laagdrempelig eens de pen mag vastnemen en een hersenspinsel kan droppen op mijn blog. Misschien een idee voor een voornemen voor 2015?

Ik kan u uiteraard niet zo maar in een zwart gat laten vallen, dus ik verlaat u met een overzicht van mijn bestgelezen posts uit 2014 (lectuur voor een druilerig moment, you know you want to), een reminder naar het overzicht van horeca dat, mede dankzij u, uitgebreid aan het worden is en de belofte dat ik in 2015 nog meer mijn best zal doen voor u (daar bent u veel mee he). En mijn beste warme wensen voor de feestdagen en het nieuwe jaar, dat alles mag mogen en alles mag kunnen - behalve misdaden, want die blijven crimineel.

meest gelezen in 2014

boodschap van algemeen nut
Over enkele dagen treedt de Europese wetgeving in voege die zaken die met eten werken verplicht om klanten te kunnen informeren naar de aanwezigheid van de 14 hoofdallergenen in hun producten. Stemt u misschien snel hier even op een ondersteunend initiatief? Kom kom, 't is december, toon uw groot hart.

Reacties